Celem zabiegów jest poprawa wyglądu oraz funkcjonalności żeńskich narządów płciowych.
GINEKOLOGIA ESTETYCZNA
ZMNIEJSZENIE WARG SROMOWYCH – LABIOPLASTYKA
Brak akceptacji wyglądu oraz pewnego stopnia dysfunkcja narządu skłania do konsultacji z lekarzem ginekologiem i chirurgiem plastycznym.
Kobiety, u których wargi sromowe mniejsze są przerośnięte i nie są zakrywane przez wargi sromowe większe, zgłaszają dyskomfort odczuwany np. podczas chodzenia, jazdy na rowerze, a nawet siedzenia. Polega on na uszkadzaniu – obcieraniu, odparzaniu, wrażliwych tkanek. Takie drobne urazy prowadzą do otarć i sączenia z powierzchni uszkodzonych tkanek. Często nawet sam wygląd warg sromowych skłania do podjęcie decyzji o korekcie za pomocą operacji plastycznej. Faza folikularna jest okresem najkorzystniejszym dla wykonywania zabiegów operacyjnych u kobiet ze względu na mniejsze ryzyko powikłań krwotocznych, co związane jest z działaniem estrogenów na naczynia i układ krzepnięcia. W tej fazie cyklu, u kobiet w wieku rozrodczym unika się wykonywania operacji podczas wczesnej ciąży.
Pomniejszenie warg sromowych wykonywane jest najczęściej dwoma sposobami – przez klinowe wycięcie nadmiaru tkanek i ponowne zszycie w około ½ długości, brzeg do brzegu lub wycięcie zewnętrznego pasma tkankowego na całej długości idąc od okolicy łechtaczki aż do okolicy spoidła tylnego.
ODTWORZENIE BŁONY DZIEWICZEJ – HYMENOPLASTYKA
Wśród pań interesujących się tym rodzajem zabiegu, są głównie kobiety, które utraciły dziewictwo wbrew swojej woli i traktują ten zabieg jak swoistą kuracje psychologiczną. Zwykle nie towarzyszy mu obfite krwawienie. Szycie jest wykonywane brzeg do brzega, po ich uprzednim odświeżeniu lub płat śluzówki uzyskuje się z bocznej ściany pochwy. Elementem, który ma wpływ na decyzję pacjentek, jest okres gojenia się rany po tym zabiegu, który dla wielu kobiet jest zaskoczeniem, gdyż spodziewają się natychmiastowego efektu i braku dolegliwości bólowych.
PLASTYKA POCHWY – WAGINOPLASTYKA
Plastyka pochwy, czyli korekcja pochwy i jej szerokości pozwala na dopasowanie jej rozmiarów do wielkości przez kobietę uważanej za optymalną. Jeśli przyczyna tkwi we wcześniej odbytych porodach wycina się blizny po pęknięciach, czy nacięciu zszywając następnie odświeżone brzegi. Rozległość zabiegu jest zależna od życzeń pacjentki.
W przypadku wrodzonych wad rozwojowych w większości przypadków korekcja chirurgiczna jest możliwa i daje dobre efekty. Najczęściej dotyczy to usuwania różnego rodzaju przegród utrudniających współżycie. Przegrody mogą być poprzeczne lub podłużne. Ich usunięcie wymaga nacięcia w połowie szerokości a następnie zamknięcia naczyń i zszyciu ścian z jednoczesnym usunięciem nadmiaru tkanek.
Jeśli korekcja pochwy dotyczy osób w wieku około menopauzalnym konieczne jest wcześniejsze miejscowe zastosowanie estrogenów.
Gdy zmianom pourazowym lub związanym z niedoborami hormonalnymi towarzyszą zaburzenia w oddawaniu moczu związane z opuszczeniem ścian pochwy możliwe jest zwiększenie zakresu operacji i wykonanie plastyki przedniej ściany pochwy z podniesieniem ściany pęcherza oraz plastyka tylna skracająca tylną ścianę pochwy.
Podczas korekcji chirurgicznej możliwe jest również odtworzenie prawidłowego kształtu i ciągłości błony dziewiczej. Jeśli jest to możliwe odtwarza się ją z pozostałych części zszywając odświeżone jej brzegi. W sytuacji gdy nie ma dość materiału tkankowego dla odtworzenia konieczne jest, często dwuetapowe wykonanie tego zabiegu przez zdwojenie fałdu błony śluzowej ściany pochwy a następnie częściowe zamknięcie nim wejścia do pochwy.
Operacje plastyczne krocza służą przywróceniu prawidłowego wyglądu i poprawieniu funkcji zarówno powierzchownych jak i głębokich tkanek tworzących krocze. Najczęściej poddają się nim kobiety, u których doszło do nieprawidłowego gojenia się ran porodowych z pozostawieniem szerokich blizn co może powodować poszerzenie zarówno wejścia jak i dalszych części pochwy.